بیش فعالی در بزرگسالان

بیش فعالی در بزرگسالان

امروز میخوایم راجب بیش فعالی در بزرگسالان صحبت کنیم.

خیلی ها با شنیدن اسم بیش فعالی، این اختلال رو فقط مختص کودکان می دونن در حالی که بزرگسالان هم میتونن بیش فعالی داشته باشن.

در بخش اول بیش فعالی در رابطه با این کلاً بیش فعالی چیه، به چه فردی میگیم که بیش فعالی داره و اصولاً بیش فعالی چه علائمی داره صحبت کردیم.

برای اینکه مطالب بخش اول از دست ندید، می تونید به پست بیش فعالی در کودکان مراجعه کنید.

در این پست میخوایم به یک سری دیگه از مسائلی که درباره بیش فعالی وجود داره بپردازیم.

در این مقاله هم ما از کتاب‌های مطرح روانشناسی مثل DSM5 و کتاب آسیب شناسی روانی هالجین برای نوشتن مطلبمون استفاده کردیم.

اگر که درباره بیش فعالی هر سوالی دارید یا شخصی رو می‌شناسید که فکر می‌کنید این اختلال داره، می تونید از روانشناس‌های مرکز مشاوره ما کمک بگیرید.

مطالبی که دراین پست میخونیم:

-بیش فعالی در بزرگسالان

-علت بیش فعالی

– بهترین درمان بیش فعالی

بیش فعالی در بزرگسالان

تا سال‌ها در علم روانشناسی فرض بر این بود که بیش فعالی فقط در کودکان رخ میده.

بعد از سال‌ها مشخص شده که بزرگسالان هم می تونن بیش فعالی داشته باشن.

بیش فعالی در بزرگسالان تفاوت‌هایی با بیش فعالی در کودکان داره. عمده این تفاوت‌ها هم برمیگرده به تفاوت رفتاری بزرگسالان با کودکان.

برای مثال می تونیم بگیم که بارزترین نشانه بیش فعالی در بچه‌ها داشتن فعالیت بسیار زیاده. فعالیت بسیار زیاد در فرد بزرگسالی که این اختلال داره کمتر دیده میشه.

علائم بیش فعالی در بزرگسالان

-در حافظه کوتاه مدتشون دچار مشکل هستن.

-یکی از انواع اختلال بیش فعالی، اختلال نقص توجه هست.

افرادی که اختلال نقص توجه دارن شاید فعالیت هاشون مثل بقیه افراد باشه.

یعنی مثل بقیه بچه‌های بیش فعال جنب‌وجوش زیادی نداشته باشن. اما درتوجه و تمرکشون نسبت به اطراف مشکل دارن.

در بیش فعالی  بزرگسالان بارزترین رفتاری که دیده میشه همین نقص در توجه کردن هست.

-در نظم دهی به فعالیت هاشون مشکل دارن و از روی بی دقتی اشتباهات زیادی رو مرتکب میشن.

-به سختی میتونن برنامه ریزی کنن.

-در مدیریت زمان و پول بی نظم هستن.

-بیشتر در معرض خطر تصادفات قرار دارن و جریمه‌های رانندگی دریافت می کنن.

-مشکلات جدی در روابطشون با دیگران و همسرشون ممکنه داشته باشن.

برای همین دونستن درباره مسلئل پیش از ازدواج می تونه کمک کنه بهتون .

برای همین می تونید به پست مشاوره پیش از ازدواج مراجعه کنید.

-ممکنه بحث زیادی با اطرافیان خودشون داشته باشن و بخوان همیشه حرف آخر بزنن.

-گوش دادن به حرف‌های دیگران براشون سخته و ممکنه فقط چند دقیقه اول به حرفاتون گوش بدن.

-خیلی زیاد وسط حرف دیگران میپرن و سعی میکنن جمله فرد مقابل کامل کنن.

– ممکنه خیلی پرخاشگر و به اصطلاح دمدمی مزاج باشن.

-مستعد انجام دادن رفتارهای ضد اجتماع هستن.

-اگر برای درمان اقدام نشه ممکنه این اختلال اجازه نده که فرد به هدف هاش در زندگی برسه.

یه نکتهٔ بسیار مهم. حالا که نشانه های این اختلال رو فهمیدید هیچ موقع خودتون به یک فرد برچسب بیش فعالی نزنید.

خودتون دارو تجویز نکنید. ممکنه با این کارها کاری کنید که این افراد حالشون بدتر شه.

تشخیص این که فردی بیش فعالی داره یا نه باید توسط روانشناس یا روانپزشک صورت بگیره.

روانشناس‌ها با بررسی تمامی جوانب زندگی یک فرد تشخیص میدن که فرد این اختلال داره یا نه.

پس مراقب این قضیه باشید. اگر که درباره این اختلال کمک میخواید، می تونید از مشاورهای ما کمک بگیرید.

علت بیش فعالی

هنوز درباره بیش فعالی در بزرگسالان  و بیش فعالی در کودکان  علت واحد و مشخصی در نظر گرفته نشده.

در سال‌های اخیر بیشتر دلایلی که برای بیش فعالی در نظر میگیرن، دلایل زیستی هست.

یعنی اختلال در کارکرد بخش‌هایی از مغز و ژنتیک رو دلیل بیش فعالی می دونن.

ممکنه برخی از عوامل محیطی هم در بروز  این اختلال دخیل باشن.

یک سری از بچه‌ها شاید به طور ارثی پتانسیل اینکه به بیش فعالی مبتلا شن رو داشته باشن ولی بروز پیدا نکنه.

اتفاق افتادن یک سری از عوامل استرس زا در محیط باعث میشن تا این ژن‌های نهفته، آشکار بشن.

برخی از این عوامل استرس زا عبارتند از:

-صدمه مغزی در اثر تصادف دعوا و … .

-مواجهه با مواد سمی

-بیماری‌های عفونی

-استرس والدین در رابطهٔ جنسی

-آشفته بودن روابط خانوداگی

-شکست‌های متعدد در هنگام تحصیل

– و … .

بهترین درمان بیش فعالی

قبل از اینکه بریم سراغ مبحث درمان بیش فعالی باید نکتهٔ خیلی مهمی رو ذکر کنیم.

خواهشا بدون کمک روانشناس و روانپزشک از خودتون دارو یا مشاوره‌ای ندید.

هر کدوم از داروها عوارض خاص خودشونو دارن. هر درمان و مشاوره روانشناسی هم بدون داشتن دانش باعث میشه این افراد حالشون خیلی بدتر شه.

افرادی که بیش فعالی دارن برای کنترل کردن نشانه هاشون اغلب مواقع دارو دریافت میکنن.

هر چند داروهای زیادی برای درمان بیش فعالی به کار میره اما مهم‌ترین این داروها ریتالین هست.

برای افرادی که این اختلال رو دارن گاهی اوقات علاوه بر ریتالین، برخی از داروهای ضد افسردگی هم تجویز میشه.

برخی از این داروها عبارتند از:

-بوپروپریون

-پمولین

-آتوموکستین

-ایمی پرامین

برخی از این داروها اگرچه برای درمان بیش فعالی موثرن ولی یک سری عوارض هم دارن.

مشکل خوابیدن، کم اشتهایی، توقف موقتی رشد و… برخی از این عوارض هستند.

به دلیل همین عوارض علاوه بر داروها، روانشناسان و مشاوران با استفاده از رویکردهای مختلف روانشناسی، تلاش میکنن تا با آموزش‌های روانی به بهبود هر چه سریع‌تر مبتلایان به بیش فعالی در کودکان کمک کنن.

اگر که درباره این اختلال هر سوالی دارید یا مشورت میخواید، می تونید با روانشناس‌های باتجربه ما تماس بگیرید.