پرخوری عصبی یک اختلال خوردن جدی و بالقوه تهدید کننده زندگی است که با زیاد غذا خوردن و به دنبال آن رفتارهای جبرانی مانند استفراغ اجباری و ساختگی، ورزش بیش از حد یا استفاده نادرست از ملین ها در تلاش برای جلوگیری از افزایش وزن بروز می‌کند.
برخلاف بی اشتهایی عصبی، که در آن افراد معمولاً وزن بدن بسیار پایینی دارند، افراد مبتلا به بولیمیا اغلب وزن خود را در محدوده طبیعی حفظ می کنند یا حتی ممکن است کمی اضافه وزن داشته باشند. این امر می‌تواند تشخیص پرخوری عصبی را دشوارتر کند و به آن اجازه می‌دهد برای مدت طولانی در افراد باقی بماند.
چرخه بولیمیا یا اختلال پرخوری عصبی
پرخوری عصبی چرخه پاکسازی بیش از حدی دارد زیرا در آن فرد با غذا خوردن و استفراغ کردن سعی می‌کند از افزایش وزن خود جلوگیری کند. در طی یک چرخه پرخوری عصبی، افراد مقدار زیادی غذا را در مدت کوتاهی مصرف می‌کنند، که اغلب در طول دوره احساس می‌کنند کنترلی بر میل و هوس خود ندارند.
مطلب مفید دیگر: عوارض روحی خیانت برای زنان و مردان
این پرخوری ها معمولا مخفیانه است و با احساس شدید شرم، گناه و انزجار از خود بابت رفتار همراه است. فرد ممکن است به سرعت غذا بخورد و احساس کند نمی تواند غذا نخورد، حتی زمانی که به طور ناراحت کننده ای سیر است.
پس از پرخوری، ترس شدید از افزایش وزن منجر به رفتارهای جبرانی برای پاکسازی می شود. این رفتارها می تواند شامل استفراغ، روزه گرفتن، ورزش زیاد، یا استفاده نادرست از ملین ها، دیورتیک ها باشد. پرخوری عصبی در افراد مختلف می تواند چندین بار در هفته یا در موارد شدید، چندین بار در روز رخ دهد و یک روال مخرب و طاقت فرسا را ایجاد کند که بر زندگی فرد و سلامتی او خطر افرین است.
چگونه علل اختلال پرخوری عصبی را شناسایی کنیم؟
پرخوری عصبی یک اختلال پیچیده و اذیت کننده است. از علل اختلال چرخوری عصبی می‌توان به عوامل ژنتیکی، روانی و محیطی اشاره کرد:
- عوامل ژنتیکی: مطالعات نشان می دهد که افراد با سابقه خانوادگی اختلالات خوردن، افسردگی یا سوء مصرف مواد ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به پرخوری عصبی باشند.
- عوامل روانشناختی: عزت نفس پایین، نارضایتی از بدن و سابقه ضربه روانی از علل مهم روانشناختی هستند. بسیاری از افراد مبتلا به بولیمیا با سایر مشکلات سلامت روانی مانند اضطراب، افسردگی یا اختلال وسواس فکری جبری (OCD) نیز دست و پنجه نرم می کنند.
- عوامل محیطی: فشارهای فرهنگی، به ویژه جوامع و یا خانواده‌هایی که لاغری را ایده آل می کنند و به چاقی دید بدی دارند، نقش مهمی در ایجاد بولیمیا دارند. رسانه‌های اجتماعی، مجلات مد و سایر اشکال رسانه‌ها اغلب استانداردهای غیرواقعی بدن را ترویج می‌کنند که منجر به مشکلات تصویر بدن و رفتارهای غذایی ناسالم می‌شود.
پرخوری عصبی چه مشکلاتی را برای سلامتی ایجاد می‌کند؟
پرخوری عصبی (Bulimia nervosa) می تواند عواقب شدید و ماندگاری برای سلامتی داشته باشد. چرخه مکرر پرخوری و پاکسازی فشار زیادی بر بدن و معده وارد می کند که منجر به مشکلات سلامتی در طولانی مدت می شود:
- عدم تعادل الکترولیت: استفراغ مکرر و استفاده از ملین می تواند باعث عدم تعادل الکترولیتی به شکل خطرناک شود و علاوه بر این منجر به آریتمی قلبی، کم آبی بدن و در موارد شدید نارسایی قلبی شود.
- مشکلات گوارشی: سیستم گوارشی می تواند به شدت تحت تاثیر قرار گیرد و منجر به ریفلاکس مزمن اسید، ناراحتی گوارشی و التهاب مری شود.
- مشکلات دندانی: اسید موجود در استفراغ می تواند مینای دندان را فرسایش داده و منجر به پوسیدگی دندان، حساسیت و بیماری لثه شود.
- غدد بزاقی متورم : استفراغ مکرر می تواند باعث تورم غدد بزاقی و منجر به پف کردن صورت شود.
- سلامت روان: مداوم غذا خوردن و افزایش وزن و تصویر کلی بدن می تواند احساس انزوا، اضطراب و افسردگی را تشدید کند.
راهکارهای درمان اختلال چرخوری عصبی چیست؟
درمان اختلال پرخوری عصبی ممکن است، اما اغلب به یک برنامه درمانی جامع نیاز دارد که هم جنبه های فیزیکی و هم جنبه های روانی این اختلال را باید در نظر گرفت. مداخله زودهنگام شانس بهبودی را افزایش می دهد و خطر عوارض طولانی مدت سلامتی را کاهش می دهد.
مطلب مفید دیگر: افسردگی پس از زایمان در زنان
- درمان روانشخناختی: درمان شناختی- رفتاری (CBT) یکی از موثرترین درمان ها برای پرخوری عصبی و به صورت کلی در اختلال‌ها است. این به افراد کمک می کند تا افکار و رفتارهای تحریف شده ای را که به این اختلال کمک می کند شناسایی و تغییر دهند. سایر رویکردهای درمانی، مانند رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT) و درمان مبتنی بر خانواده نیز می توانند برای درمان مفید باشند.
- مشاوره تغذیه: یک متخصص تغذیه می تواند به افراد کمک کند تا رابطه سالم تری با غذا داشته و الگوهای غذایی منظمی را ایجاد کنند. آموزش در مورد تغذیه و نیازهای بدن نیز می تواند به از بین بردن توهمات کاذب در مورد غذا و رژیم غذایی کمک کند.
- نظارت پزشکی : با توجه به خطرات فیزیکی مرتبط با پرخوری عصبی، نظارت منظم پزشک ضروری است. این نظارت و چکاپ شامل نظارت بر سطح الکترولیت، سلامت قلب و سایر شاخص های سلامت فیزیکی است.
- دارو: داروهای ضد افسردگی یا سایر داروها ممکن است برای کمک به مدیریت علائم افسردگی، اضطراب یا OCD که اغلب با پرخوری عصبی همراه است، تجویز شود. بهتر است حتما این داروها را طبق ساعاتی که پزشک برایتان در نظر می‌گیرد مصرف نمایید.
در آخر بدانید که…
پرخوری عصبی یک اختلال پیچیده و چالش برانگیز است و پرداختن به موضوع پرخوری عصبی نیازمند رویکردی جامع است که شامل حمایت روانشناختی، مراقبت های پزشکی و به چالش کشیدن تصویر بدن و غذا در ذهن افراد است. با افزایش آگاهی، کاهش انگ در جامعه، و ترویج مداخله زودهنگام، می‌توانیم به افرادی که با پرخوری عصبی دست و پنجه نرم می‌کنند کمک کنیم تا به سمت زندگی سالم‌تر و رضایت‌بخش‌تر حرکت کنند.
اگر شما نیز احساس می‌کنید که با این اختلال در حال دست و پنجه نرم کردن هستید مشاوران مجموعه بفرما مشاوره به شما کمک خواهند کرد و می‌توانید به صورت تلفنی یا حضوری مشاوره دریافت نمایید.
